Mijn dag begon als alle andere dagen dat ik moet werken bij JUUL, het modewalhalla van Den Bosch en omstreken. Wakker worden, gezicht wassen, mezelf toonbaar maken voor de buitenwereld (herinneren dat oogschaduw OP het oog moet niet ERIN) en aankleden (afhankelijk van de dag kledingcrisis 2.0, 3.0 of 4.0). Eenmaal op de fiets zette ik koers richting de winkel. Mijn maag herinnert me eraan dat ik nog moet ontbijten en ik heb nog tijd voor een bliksembezoekje aan de bakkersafdeling van de V&D voor werktijd. Keurig zet ik mijn fiets weg, pak mijn tas en verlekker me binnen aan volkomen verantwoorde volkorenbroodjes (en misschien een kerstkransje of twee, maar dat terzijde). Ik loop naar buiten, open de deur en de schokkende waarheid is als een klap in mijn gezicht. Nee, niet mijn mooie fiets is verdwenen, het is mijn zak ORANJE GROENTESOEP die ten prooi is gevallen aan de (soep?)maffia van Den Bosch. Zorgvuldig opgeborgen in mijn fietsmandje (en eerlijk gezegd compleet door mij vergeten) lag de onschuldige zak te wachten tot ik hem die middag zou verorberen. Nou vraag ik je. Als groentesoep al niet meer heilig is (oranje, welteverstaan!) wat dan nog wel? Mijn vertrouwen in de mensheid zal nooit meer hetzelfde zijn. Mensen met soep op (en in) zak: Beschouw jezelf gewaarschuwd! En voor degene die mijn zak gestolen heeft? Ik zou met één oog open slapen als ik jou was…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten